Εάν δεν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα, το 2020 η σπατάλη θα έχει αυξηθεί κατά 40% φτάνοντας δηλαδή τους 126 εκατ. τόνους.
Η μεγαλύτερη σπατάλη τροφίμων που δεν έχουν λήξει γίνεται από τα νοικοκυριά (42%) και ακολουθούν ο τομέας της παραγωγής (39%), το εμπόριο λιανικής πώλησης (5%) και ο τομέας εστίασης (14%).
Στις 19 Ιανουαρίου 2012, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζήτησε μέσω ψηφίσματός του την άμεση λήψη μέτρων ώστε να μειωθεί κατά το ήμισυ η σπατάλη τροφίμων έως το 2025.
Δεδομένου ότι η σπατάλη τροφίμων συμβαίνει καθ' όλο το μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων (παραγωγοί, μεταποιητές, έμποροι λιανικής πώλησης, εστιάτορες και καταναλωτές), οι ευρωβουλευτές κάνουν έκκληση για την υιοθέτηση μιας συντονισμένης στρατηγικής, που θα συνδυάζει πανευρωπαϊκά και εθνικά μέτρα, για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας σε όλους τους τομείς.
Ο εισηγητής του ΕΚ, Salvatore Caronna υπογράμμισε κατά τη διάρκεια της συζήτησης τα εξής: "Η σπατάλη τροφίμων έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις στην ΕΕ, αλλά κανείς δεν έδωσε τη δέουσα προσοχή μέχρι τώρα. Αναμένουμε τη χάραξη μίας αξιόπιστης ευρωπαϊκής στρατηγικής που θα βοηθήσει τα 27 κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά το φαινόμενο αυτό".
Προκειμένου να υπάρξει δραστική μείωση της σπατάλης τροφίμων έως το 2025, οι ευρωβουλευτές προτείνουν την υλοποίηση εκστρατειών ευαισθητοποίησης σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, καθώς και την εισαγωγή προγραμμάτων διατροφικής εκπαίδευσης στο εκπαιδευτικό σύστημα των κρατών μελών. Στο ψήφισμα προτείνεται ακόμη να χαρακτηριστεί το 2014 ως "Ευρωπαϊκό έτος κατά της σπατάλης τροφίμων".
Για να αποφευχθούν φαινόμενα όπως η πώληση τροφίμων από τους λιανοπωλητές τα οποία βρίσκονται πολύ κοντά στην ημερομηνία λήξης τους, το ΕΚ προτείνει την εισαγωγή επισήμανσης με διπλή ημερομηνία λήξης ("πώληση έως", η οποία θα δείχνει μέχρι πότε μπορούν να πωληθούν τα τρόφιμα και "ανάλωση έως", η οποία θα δείχνει μέχρι πότε αυτά μπορούν να καταναλωθούν).
Σε ότι αφορά το μέγεθος των συσκευασιών, είναι απαραίτητο να δίνεται η επιλογή στον καταναλωτή να αγοράζει μόνο την ποσότητα που χρειάζεται, και, συνεπώς, θα πρέπει να προσφέρεται μεγαλύτερη ποικιλία στις συσκευασίες τροφίμων. Τα τρόφιμα που βρίσκονται κοντά στην ημερομηνία λήξης τους θα πρέπει να πωλούνται σε μειωμένες τιμές, προκειμένου να είναι πιο προσιτά σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
Το ΕΚ ζήτησε την τροποποίηση των κανόνων που διέπουν τις δημόσιες συμβάσεις για υπηρεσίες εστίασης και φιλοξενίας, ούτως ώστε, κατά την ανάθεση συμβάσεων, με ισότιμους τους υπόλοιπους όρους, να δίδεται προτεραιότητα στις επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν τοπικά προϊόντα και διασφαλίζουν, επίσης, τη δωρεάν αναδιανομή των αδιάθετων (απούλητων) προϊόντων σε ομάδες άπορων πολιτών ή σε τράπεζες τροφίμων.
Οι ευρωβουλευτές χαιρέτισαν επίσης τις πρωτοβουλίες που έχουν αναλάβει ήδη διάφορα κράτη μέλη με σκοπό την ανάκτηση των προϊόντων, που δεν πωλούνται αλλά απορρίπτονται, και την προσφορά τους σε άπορους πολίτες, ενώ κάλεσαν τους εμπόρους λιανικής πώλησης να λάβουν μέρος σε αυτού του είδους τα προγράμματα.